“Mama, wat zegt die mevrouw ??”
“Sorry jongen, ik kan haar niet verstaan”, “Ik ben haar taal niet machtig” sprak de moeder.
De dame er tegenover zag er uit alsof ze uit Nederland kwam, maar toch kwam er een mengelmoes van geluid uit haar mond waar ik ook geen touw aan vast kon binden.
Het leek een samensmelting van Engels en Surinaams, maar dan met een Amsterdams accent.
“Waar moeten we er uit mamma ??”, klonk het kereltje weer.
“Nog twee haltes jongen, we zijn er zo.”
“Pas je op met uitstappen”, “Wacht,ik til je er wel uit.”
De dame, volledig ingesluierd, tilde haar zoontje het perron op.
“Een prettige avond allemaal.”
De dame met de vreemde taal hoorde haar niet,die was te druk bezig met telefoneren…
Wat verwachten we eigenlijk van intergratie ??