Wat is de hoofdstad van China?

De man voor de klas keek onderzoekend de wat zenuwachten heen en weer schuivende klas in.
“Peking”, zei het blonde knaapje vooraan bij het raam. “Goed zo”, zei de leraar (een man van rond de veertig, gekleed in een spijkerbroek en een geblokt colbertje dat hem een wat koddig uiterlijk gaf). “Waar is Brussel de hoofdstad van?”, vervolgde de leraar. “België!”, was het antwoord onmiddellijk.

De volgende vraag was: “Wat is de hoofdstad van Frankrijk?”. Hetzelfde knaapje antwoordde direct: “Parijs”, wat hem weer op een goedkeurende blik en een compliment van de leraar kwam te staan.

“Weet je ook welke rivier er door Parijs stroomt en wat het bekendste bouwwerk is dat er in die stad staat?”, “De Seine is de rivier die door de stad stroomt en de Eiffeltoren is het bekendste gebouw van Parijs”, sprak de knaap om zich heen kijkend of hij ergens een bewonderenswaardige blik van een van zijn medeleerlingen op kon vangen…

De meesten zaten verveeld naar buiten te kijken. “Uitstekend”, zei de leraar en noteerde een aantekening in het boekje dat hij aan het eind van het jaar gebruikt om de rapportcijfers te bepalen.

“Jij weet tenminste wat van onze aardbol af”. Met een blij gevoel verliet de knaap die middag de school en vol trots vertelde hij ‘s middags in huis dat hij het zo goed had gedaan met aardrijkskunde en dat hij van bijna alle steden in de hele wereld wel iets wist.

Bijna, want toen zijn moeder hem vroeg waar Boekelo lag moest hij bekennen dat hij van het dorpje vijf kilometer verderop nog nooit had gehoord!